Durmitor je jedan od najzanimljivijih planinskih masiva u Crnoj Gori. Pripada dinarskom sistemu a nalazi se u sjeverozapadnom dijelu Crne Gore. Površina masiva iznosi oko 400 km2.
Zapadna strana Durmitora omeđena je kanjonom Pive, sjeverni i sjeveroistočni dio kanjonom Tare, južni kanjonom Komarnice, dok se na istok preko prostrane Jezerske visoravni nadovezuje na planinu Sinjajevinu. Na njemu se nalazi oko 50 vrhova iznad 2000 metara visine, 18 ledničkih jezera, mnogo ledničkih cirkova, planinskih prevoja, a i ono što nas a nadamo se i Vas najviše interesuje i velik broj stijena visine i do 700 m. Sve ovo je skoncetrisano na malu površinu što ga čini jednim od najatraktivnijih planinskih masiva u našoj zemlji. Vrhovi i stijene Durmitora pružaju izvanredne uslove za alpinizam kako u ljetnjim tako i u zimskim uslovima. Klima durmitorskog masiva je vrlo oštra, tipično alpska. Ljeta su kratka i svježa, zime duge sa obilnim sniježnim padavinama. Najveće naselje u podnožju Durmitora je Žabljak. Predstavlja centar planinskog turizma u Crnoj Gori.
Razvoj planinarstva i alpinizma ima skromnu istoriju, uostalom kao i svi planinski predjeli u Crnoj Gori. Predjeli Durmitora relativno kasno otkrivaju svoje ljepote širem krugu ljubitelja planina. Krajem XIX v. dolaze prvi posjetioci: naučnici, geolozi, turisti. Ozbiljniji alpinistički usponi zabilježeni su tek 30-ih godina prošlog vijeka i vršeni su od strane alpinista iz Slovenije, Hravatske, Srbije…Nakon rata alpinisti intezivnije posjećuju Durmitor. Uglavnom su tada organizovani logori na kojima su sistematski obradjivane pojedine stijene. 50-ih godina Durmitor su posjećivali alpinisti iz Slovenije, Srbije, Hrvatske, Poljske. Bio je to period u kojem je izvršen i najveći broj prvenstvenih uspona u stijenama Durmitora. 1973. g. Alpinistički odsjek Beograd podignuo je, u Velikoj Karlici, alpinistički bivak u spomen na dr.Rastka Stojanovića, alpiniste i planinara koji je često boravio u Durmitoru. Bivak je i danas u funkciji, otvoren je preko cijele godine.Nažalost i posle toliko godina prestavlja jedan od rijetkih objekata za smještaj alpinista i planinara na Durmitoru.
Kako doći?
Ako dolazite na Durmitor automobilom iz pravca juga, sa jadranske magistale na obali, preko Podgorice (glavnog grada) možete birati 2 putna pravca. Jedan se iz Podgorice odvaja ka Nikšiću, dalje preko Šavnika do Žabljaka. Drugi putni pravac prati glavnu magistralu u kontinentalnom dijelu koja povezuje sjever i jug.Iz Podgorice ka Kolašinu, do Mojkovca, odakle kanjonom Tare do Žabljaka. Oba putna pravca u zimskim mjesecima znaju biti neprohodna usled sniježnih nanosa.
Ukoliko dolazite iz Srbije možete doći preko Prijepolja, na granični prelaz Jabuka, preko Pljevalja i dalje do Žabljaka. Takodje, ukoliko dolazite preko graničnog prelaza Brodarevo, preko Bijelog Polja, Mojkovca, dalje kanjonom tare do Žabljaka.
Ako dolazite avionom na raspolaganju su Vam 2 medjunarodna aerodroma.U Podgorici, oko 170 km i Tivtu, oko 250 km od Žabljaka.Dalje nekim od opisanih puteva preko Nikšića ili Kolašina.
Vozom možete doći do Mojkovca oko 70 km od Žabljaka, iz pravca Bara ili Beograda.
Smještaj
U samom Žabljaku postoji više hotela, motela, pansiona, kao i velik broj privatnih kuća koje daju usluge smještaja.Ovdje ćemo više pažnje posvetiti objektima za smještaj na samoj planini. Na prostoru Durmitora postoje 2 planinarska doma, 1 bivak i jedno planinarsko sklonište.
Planinarski dom kod Škrčkih jezera, nalazi se na 1723 mnv. Raspolaže sa oko 30 ležaja u zajedničkim prostorijama, kuhinjom i trpezarijom. Otvoren je od polovine juna do kraja septembra. Dom je u vlasništvu NP Durmitor. Postoji mogućnost podizanja šatora oko doma uz novčanu nadoknadu jer se radi o teritoriji NP.
Planinarski dom u Sušici otvoren je tokom ljetnjih mjeseci.Postoji mogućnost podizanja šatora. Na oficijelnom sajtu NP nismo mogli pronaći podatke o kapacitetima doma u Sušici kao i o cijenama smještaja u ova 2 planinarska doma.
Alpinistički bivak nalazi se u zapadnom dijelu Velike Karlice na 2020 mnv.Podignut je 1973 g. od strane beogradskih planinara i alpinista. U njemu postoji mogućnost smještaja 6 do 12 osoba.Orvoren je tokom cijele godine.Nema izvora vode.Ima izuzetan položaj za vršenje uspona u stijenama Savinog Kuka i Šljemena. Prilaz je od Crnog jezera, otprilike oko 2,5 sata hoda.
Planinarsko sklonište na Lokvicama, na oko 1800 mnv., prestavlja često posjećivan planinski objekat na Durmitoru, naročito zbog svoje pozicije, jer se nalazi na pravcu planinarskih staza iz Žabljaka. U njemu se može smjestiti 6-8 osoba. Objekat je u lošem stanju. Do njega se dolazi od Crnog jezera za oko 1,5 h hoda. Otvoren je tokom cijele godine. Postoji mogućnost podizanja šatora. Na Lokvicama postoji mali izvor pitke vode kojeg tokom zimskih mjeseci prekrije debeo sniježni pokrivač, tako da na njega nemojte previše računati.
Ako Durmitor posmatramo u širem smislu, kao plato izmedju kanjonskih rijeka Tare, Pive, Komarnice i…
Zupci predstavljaju vrlo interesantno oblikovan greben koji se sastoji od 14 tornjeva visine od 50…
Lojanik (2091m) uz Boljske grede cini najjuzniji dio durmitorskog masiva. Zbog svoje udaljenosti rijetko je…
Šljeme je skup vrhova posebno značajnih iz alpinističkih razloga jer ovi vrhovi imaju izrazitu sjevernu…
Terzin Bogaz je vrlo atraktivan vrh čija stijena dominira uvalom Lokvice.Sam vrh ne nadvisuje okolne…
Savin kuk je jedan od lako dostupnih vrhova. Lako je uočljiv sa obala Crnog jezera,…
Najviši je vrh durmitorskog masiva. Nalazi se u središnjem dijelu glavnog grebena koji se proteže…
Jedan je od lako vidljivih vrhova, jos sa staze od Zabljaka ka Crnom jezeru. Poznat…
Stijena Crvene Grede već je vidljiva iz Žabljaka i sa prilaza Crnom jezeru.Stjenovita južna i…